สวัสดีค่ะอยากสมหวัง Channel วันนี้มี เรื่องเกี่ยวกับนักโทษประหารที่ถูกประหาร ผิดตัวมานำเสนอให้กับทุกท่านได้ฟังนะคะ แต่ก่อนที่จะไปฟังขอคนละ 1 ไลก์และกดติด ตามเพื่อเป็นกำลังใจในการเล่านิทานเรื่อง ใหม่ๆของช่องเราด้วยนะคะประตูเหล็กเปิด ช้าๆคุณกล้ายืนอยู่หน้าประตูในชุดสีดำ สนิทหน้าตาของเขาเรียบเย็นเหมือนคนที่ไม่ มีวิญญาณเขาคือเพชรฆาตของเรือนจำนี้แล้ว วันนี้เขามีงานที่ต้องประหารนักโทษหญิง เดินออกมาช้าๆโซ่ตรวนล่ามเข้ามือเสียง กระทบกับเด็กดังกึกก้องไปทั้งทางเดินเธอ ชื่อสิริกาหญิงวัย 30 ถูกตัดสินประหาร ชีวิตในคดีฆาตกรรมสามีเธอปฏิเสธมาตลอดแต่ คำปฏิเสธของเธอไม่มีน้ำหนักเมื่อศาลตัด สินแล้วเธอหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขาแววตา นิ่งตัวสั่นแต่ไม่กลัวฉันไม่ได้ทำอย่าให้ ฉันตายฟรีคุณกล้าไม่ตอบเขาเดินนำไปยัง ห้องประหารสิริกานั่งลงบนเก้าอี้นั้นโดย ไม่ต่อต้านเธอไม่มีเสียงร้องไม่มีน้ำตามี เพียงสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองเขาอย่างไม่ ยอมแพ้คุณกล้ายืนอยู่หลังม่านกระจกสั่ง การทุกขั้นตอนอย่างเงียบงันและเมื่อกระแส ไฟฟ้าแล่นผ่านร่างหญิงสาวร่างของเธอก็ได้ กระตุกครั้งสุดท้ายท้ายและทุกอย่างก็ได้ เงียบลงค่ำวันเดียวกันหลังจากการประหาร ขุนกล้านั่งอยู่คนเดียวในห้องพักเจ้าหน้า ที่ห้องนี้เล็กไม่มีหน้าต่างมีเพียงโต๊ะ ไม้เก่าๆและเก้าอี้ 2 ตัวกับหลอดไฟที่ กระพริบเบาๆบนผนังมีกรอบลูกเก่าๆของ เพชรฆาตรุ่นก่อนเรียงกันเป็นแถวใบหน้าทุก คนคล้ายกันเรียบเฉยแข็งทื่อและไม่มีแววตา เขานั่งนิ่งมองแก้วกาแฟแปรกระดาษที่เริ่ม เย็นไม่แตะต้องมันเลยตั้งแต่วางไว้และใน กระเป๋าเสื้อเขาได้หยิบกระดาษแผ่นนึงออก มามันยับนิดหน่อยเป็นกระดาษที่นักโทษหญิง สิริกายื่นให้เขาก่อนถูกพาเข้าไปในห้อง ประหารกระดาษแผ่นนั้นไม่มีข้อความมีเพียง ชื่อบุคคลกับหมายเลขคดีเขาเพียงมองมันและ อ่านอยู่ซ้ำๆเงียบๆโดยไม่เข้าใจว่าเธอ ต้องการอะไรจากเขากันแน่เสียงเปิดประตู ดังเบาๆชายสูงวัยในชุดเจ้าหน้าที่เดิน เข้ามาเถียรเป็นผู้คุมที่ทำงานในเรือนจำ นี้มานานเกินครึ่งชีวิตเขาเป็นคนที่เงียบ ขรึมและเคยอยู่หลังห้องประหารมาแล้วนับ ครั้งไม่ถ้วนเขามองหน้าขุนกล้าเห็นกระดาษ ในมือและพูดขึ้นเบาๆว่าจะเปิดดูมยไอ้กล้า คุณกล้าเงยหน้าไม่ตอบแต่ยื่นกระดาษให้ เทียนรับไปและมองมาในกระดาษนั้นก็เห็น ชื่อและนิ่งไปครู่นึง เขาไม่มีคำถามเพียงแต่ถอนหายใจอย่างช้าคน ตายไม่ได้กลับมาอยู่ดีแต่คนที่ยังอยู่มัก จะนอนไม่หลับเขาวางกระดาษคืนบนโต๊ะเดินไป นั่งที่เก้าอี้อีกตัวพร้อมถือแก้วกาแฟของ ตัวเองตายก่อนประหารเธอมองขึ้นมาที่กล้อง เหมือนเธอรู้ว่าฉันอยู่หลังบ้านเทียน เงียบไปสักพักก่อนจะตอบแบบเรียบๆรู้สิก็ แกคือคนสุดท้ายที่เขามองหาคนที่มองหาคน สุดท้ายก็คือคนที่จะฆ่าเขาวันรุ่งขึ้นขุน กล้าไม่ได้กลับบ้านแต่เขาอยู่ที่เรือนจำ ต่อทั้งคืนตอนสายเขาเดินไปยังฝ่ายทะเบียน คดีห้องทำงานเล็กๆชั้นล่างมีแฟมป์กระดาษ กองเต็มไปหมดเจ้าหน้าที่ฝั่งนี้ชื่อว่า นิชาเป็นหญิงวัยกลางคนท่าทางจริงจังใส่ แว่นหนาเธอทำงานอยู่กับกระดาษมากกว่าคุณ กล้าเดินเข้าไปใกล้เธอเงยหน้าขึ้นมองมี อะไรหรือเปล่าเพชรฆาตเขาไม่ตอบแต่ยื่น กระดาษแผ่นนั้นให้กระดาษที่มีชื่อและหมาย เลขคดีนิชาหยิบแว่นขึ้นและอ่านช้าๆก่อน ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยนี่มันหมายเลขคดี เก่าคุณไปได้มาจากไหนมีข้อมูลมยคุณกล้า ถามเสียงเรียกนิชาไม่ตอบแต่ลุกไปเปิดตู้ เก็บแฟมป์เก่าก่อนที่จะหยิบแฟมป์สีเหลือง ซีดกลับมาเธอเปิดมันบนโต๊ะเอกสารข้างใน เป็นลายมือบ้างพิมพ์ดีดบ้างนิชาเลื่อนแฟม ให้เขาคดีนี้เป็นคดีฆาตกรรมผู้ตายคือชาย วัยกลางคนเสียชีวิตในบ้านพักส่วนตัวส่วน ผู้ต้องสงสัยที่ถูกจับตอนนี้ก็คือภรรยา ของเขาค่ะชื่อว่าศิริกาคุณกล้านิ่งมอง ชื่อมันคือคดีเกี่ยวกับหญิงที่เขาเพิ่ง ประหารเธอฝากกระดาษนี้ไว้ก่อนตายแต่ไม่ ได้พูดอะไรนิชานิ่งสีหน้าไม่แปลกใจไม่ สงสัยคนตายน่ะคุณเขามักจะพูดอะไรบางอย่าง ก่อนตายเสมอแต่ส่วนมากพวกเนี้ยจะพูดบูชา ไปเธอปิดแฟมป์แล้วดันกลับให้เขาอยากดูต่อ ก็เอาไปอ่านที่ห้องขุนกล้ารับแฟมไม่พูด อะไรเดินกลับแบบเงียบๆบ่ายวันนั้นคุณกล้า นั่งอยู่ในห้องพักเจ้าหน้าที่แฟ้มสี เหลืองวางอยู่ตรงหน้าเขาเปิดมันออกช้าๆที ละหน้าในแฟมคือข้อมูลคดีฆาตกรรมภาพถ่าย สถานที่เกิดเหตุเป็นห้องนอนของชายคนหนึ่ง มีเลือดกระเซ็นอยู่บนผนังร่างผู้เสีย ชีวิตนอนหงายกลางเตียงร่างผู้เสียชีวิต นั้นชื่อนายมรุพงสาเวชอายุ 45 ปีตำแหน่ง นักธุรกิจ อสังหาริมทรัพย์ข้างๆรูปมีรายงานของตำรวจ ระบุว่าอาวุธที่ใช้คือประแจเหล็กมีรอย นิ้วมือของผู้ต้องหาอยู่บนด้ามและผู้ต้อง หาก็คือสิริกาภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เขาอ่านต่อเจอสำเนาบันทึกคำให้การของหญิง สาวคนหนึ่งฉันไม่ได้ฆ่าเาตอนกลับมาถึง บ้านเขาก็นอนแน่นิ่งไปแล้วฉันเรียกไม่มี เสียงตอบมือฉันสั่นฉันไม่ได้ทำอะไรฉันแค่ จับตัวเาดูว่าเขายังหายใจมยแล้วตำรวจก็มา ถึงเขาเงยหน้ามองออกไปที่หน้าต่างถ้าไม่ ได้ฆ่าแล้วทำไมเธอถึงไม่สู้ล่ะเขาพูดเบาๆ เหมือนถามกับตัวเองเสียงเปิดประตูดังขึ้น